Sarrera

Helburuak

Aldakako ebakuntza baten ostean ohetik nola jaiki, ibiltzen hasteko unean taka-taka nola erabili, ohean egonda gorputz-jarreraren aldaketa nola egin, istripu zerebro-baskular baten ostean soinaren jarrera egokia nola mantendu, eta abar, era honetako zainketak egin behar izatea ohikoa da erizaintza-taldean. Bestalde, egun, zainketak ematen direneko inguruak aldaketa nabariak jasan ditu. Erizain-taldearen etengabeko aldaketak, pertsonen ospitaleko egonaldien murrizketak, biztanleriaren zahartze-prozesuak eta kirurgiaren alorrean jazotako aurrerapenek, besteak beste, ondorio funtsezkoak ekarri dituzte gaixoak ahalik eta azkarren indarberritzeko. Erizainon zainketen helburua nork bere burua zaintzeko independentzia lortzen laguntzea da. Honez gain, pertsona bakoitzaren osatze-prozesua banakakoa dela esan behar da. Gaur egungo egoera kontuan hartuta, mugitzearen eta gorputz-jarrera egokia mantentzearen giza beharra gogoetarako gai bihurtu da, bai pertsonaren mugitzeko gaitasuna zehazteko garaian, bai heziketa-prozesua azaltzeko ere. “Virginia Henderson” da Osakidetzak erizaintza-mailan erabilitako modeloa. Modelo honek proposatzen digun dikotomia (suplentzia/laguntza) batzuetan ez da nahikoa gaixoen mendekotasun edo dependentzia-maila modu objektiboan zehazteko, ezta heziketa-prozesuaren jarraipena bermatzeko ere. Arazo honi aurre egiteko erreminta bat proposatu gura genizueke. Erreminta honek bi parametro neurtzen ditu: alde batetik gaixoen dependentzia-maila, eta bestetik gaixoa ikaste-prozesuan zein puntutan dagoen. Azkenik, erreminta hau nahiz eta baloratu beharra dagoen, abiapuntutzat oso baliagarria izan daitekeelakoan gaudela aipatu besterik ez dugu.

Metodoak

Emaitzak

Ondorioak

Bibliografia