Sakroileitisa baloratzeko erresonantzia magnetikoaren erabilgarritasuna. Urte bateko ikasketa prospektiboa
Egileak:
Olaia Fernandez Berrizbeitia
Eva Galindez Aguirregoikoa
Fernando Diez Renovales
M.Mar Sarmiento de la Iglesia
Catalina Gómez Arango
Juan Blanco Madrigal
M.Luz Garcia Vivar
0
Sarrera
Irizpide klinikoak eta erradiologikoak erabiltzen dira espondiloartropatien diagnostikoa egiteko. Sakroileitisa dugu aurkikuntzarik usuena eta erradiografia sinpleak sentsibilitate baxua du patologia hori aztertzeko. Erresonantzia magnetikoak (EM) hanturaren diagnostiko goiztiarra egiteko balio du; erradiografiak, ostera, ezin du diagnostikoa ziurtatu.
Helburuak
Giltzadura sakroiliakoen erresonantzian ikusitako aurkikuntzak deskribatzea urte batean zehar eta klinikarekin (hantura-lunbalgia, artritis periferikoa edo giltzaduraz kanpoko seinaleak) konparatzea.
Metodoak
41 paziente aztertu dira ikasketa prospektibo honetan (2012/12-2013/12). Bi multzotan banatu ziren: espondiloartropatia-sintomak zituztenak (ASAS irizpideak betetzen zituztenak) -29 paziente- alde batetik eta espondiloartropatia lehendik edukita ere, gaixotasuna modu aktiboan ote zegoen aztertu nahi zitzaienak -12 paziente- bestetik. T1, STIR eta Gadolinio gantz supresio sekuentziarekin lorturiko irudiak aztertu dituzte erradiologo adituek eta klinikarekin konparatu dira.
Emaitzak
1. Espondiloartropatiaren klinika aurkezten zutenen artean (n=29):
-18 pazientek (% 62k) hantura-aldaketak zituzten giltzadura sakroiliakoetan eta sakroileitisaren diagnostiko goiztiarra egin zen. Edema % 94,4an, erosioak % 66,7an, aldaketa gantz-fibrosoak % 38,9an eta hezur-zubiak kasu bakar batean. Ankilosirik ez zen ikusi. Horien artean zazpik erradiografia normala eta seik susmagarria aurkezten zuten. Klinikari dagokionez: hantura- lunbalgia (6), giltzaduraz kanpoko seinaleak (12) eta artritis periferikoa (2).
-11 kasutan ez zen sakroileitisik ikusi.
2. Diagnostikoa lehendik egina zuten eta hanturaren klinika aurkezten zutenen artean (n=12), hantura akutua 7 kasutan baieztatu zen eta horietan guztietan hezur-edema eta erosioak ikusi ziren. Multzo osoan % 57 kasutan aldaketa gantz-fibrosoak,%14,3an hezur-zubiak eta % 42,8an ankilosia ikusi zen.
3. Sakroileitisa zuten paziente guztien artean % 94,7ak HLA B27 antigenoa aurkezten zuten.
Ondorioak
Erresonantzia magnetikoa oso erabilgarria da espondiloartropatien diagnostiko goiztiarra egiteko eta baita jarduera inflamatorioa aztertzeko ere. Hortaz, diagnostiko goiztiarra egitea ezinbestekoa da, tratamendua jarduera horren arabera molda dezakegulako eta ondorioz, pronostikoa eta bizi-kalitatea hobetu ditzakegulako.