Canavan gaixotasuna edo aspartoazilasaren gabezia. Kasu kliniko baten aurkezpena
Egileak:
BeƱat de Alba Iriarte
Ainhoa Igarzabal Irizar
Maria Letona Luqui
Miren Lacasta Esain
Edurne Bereciartua Urbieta
Maria Unceta Suarez
0
Sarrera
3 hilabeteko haurra begirada galduagatik ospitaleratu zuten Donostia Ospitalean, Zumarragakotik bideratuta. Azterketa fisiko eta neurologikoan exotropia, plagiozefalia, buru-eusterik eza, hipotonia axial arina eta hanketan hipertonia antzeman zizkioten pediatrek. Gurasoak jatorri pakistandarreko lehengusu-lehengusina osasuntsuak dira.
Zenbait azterketa egin zitzaizkion. Garezur-erresonantzia magnetikoan substantzia zurian alterazioa ikusi zioten. Aurrekari hipoxiko-iskemiko gabezia eta buruko aldebiko kalte simetrikoak zirela eta, lehen aukera gisa sortzetiko metabolopatia batean pentsatu zuten. Laborategian analisi metabolikoa egin zitzaion. Biokimika, hemograma, gasometria, serologia eta aminoazidoen emaitzak normalak izan ziren. Lagin bereziak Gurutzetara bidali ziren.
Helburuak
Kasuaren interesa gaixotasun honen bitxitasun eta larritasunean datza. Haurtzaroko eritasun neurodegeneratibo genetiko eta metaboliko arraroa da. Akats neurologikoak eta ondorio larriak eragin ditzake. Hauxe da Euskal Herrian diagnostikatu den gaixotasun honen lehenbiziko kasua.
Metodoak
Gaixoaren diagnostikoa eta jarraipena egin dugu Pediatria eta Analisi Klinikoen zerbitzuok.
Emaitzak
Gernuan azido N-azetil-aspartiko (NAA) balioa 1527 mmol/mol kreatinina izan zen [erreferentzia-balioa <36, gas kromatografia-masa espektrometriaz neurtuta]. Emaitza Canavan gaixotasunaren diagnostikoarekin bateragarria da.
Diagnostikoa ASPA geneko mutazioen analisiaz konfirmatu zen. Haurrak p.Asn54Lys mutazioa du 162.posizioan (c.162C>A) homozigosian; gurasoek aldaera berbera heterozigosian.
Ondorioak
Canavan gaixotasuna aspartoazilasa kodifikatzen duen ASPA genearen (17p13.2) mutazioen ondorioz sortzen da. Entzima hau urria denean, NAA garunean metatzen da aziduria N-azetil-aspartikoa eta substantzia zuriaren endekapena eraginez. Herentzia autosomiko errezesiboaz transmititzen da eta, mundu osoan dagoen arren (1:100.000), askenazi juduengan ohikoagoa da (1:6.400-13.500).
Sintomak bizitzako 3.hilabetean hasten dira azaltzen, nabarmenenak begirada galdua, makrozefalia, buruaren kontrol falta, garapenaren atzerapen larria, hipotonia, hipertonia, elikatze eta loaren nahasmenduak, konbultsioak eta itsutasuna izanik. Haurtzaroan hil ohi dira. Ez dago tratamendu sendagarririk, baina litio-zitratoa ikertzen ari dira garuneko NAA kontzentrazioa murriztu dezakeelako. Sendabide sintomatikoek eta taxuzko elikadurak haurraren jarraipen egokia baimendu zuten.
Funtsezkoa da proba erradiologiko, metaboliko eta genetikoetan bildutako informazioa. Horrek diagnostiko goiztiarra egitea ahalbidetzen du aholku genetiko familiarrean laguntzeko eta gaixoaren bizi-kalitatea hobetzeko, etorkizun hurbilean terapia genikoak erabilgarri izan bitartean.