18. Osasun Jardunaldiak: Infekzioak
4.12. LEPTOSPIROSIA
Egileak: Arantza Calvo Elizazu, Lourdes Arriaga Goirizelaia, Jose Mari Etxebeste Inzagaray, Mercedes Martinez Morentin, Julia Carranza Urones, Josune Marin Villegas, Giovanna Ruiz Hernandez
Dunboa Osasun Zentroa – Familia medikua; Irun Osasun Zentroa
Sarrera
DIAGNOSTIKOA : LEPTOSPIROSI IKTEROHEMORRAGIKOA Leptospirosia zoonosis bat da, Espiroketa taldeko bakteria batek eragina. Epidemiologia: Leptospiren gordailu garrantzitsua etxe abereak eta animali marraskariak dira. Gernu bidez urak kutsatzen dituzte. Patogenia: Leptospirak gibeleko eta giltzurruneko ehunetan efektu zitotoxiko zuzena eragiten dute. Klinika: 1.- Leptospirosi anikterikoa edo bifasikoa, astebeteko sukarra eta gero pasatu ondoren berriro sukarra, buruko mina eta mialgiak. 2.- Leptospirosi ikterohemorragikoa edo Weil gaixotasuna, ikterizia, giltzurrineko gutxitasun akutua eta diatesi hemorragikoa.
Helburuak
Diagnostikoa: Oso garrantzitsua kontuan izatea, klinika eta aurrekin pertsonal batzuk daudenean. Diagnostikoa PCR edo serologia bidez egiten da. Diagnostiko diferentziala: Sukarra, buruko mina, mialgiak ematen dituzten gaixotasunekin: gripea, malaria, brucelosis, sarcoidosis eta abar. Ikterizia eta amilasemia igoera daukaten gaixotasunak: hepatitis, Kolecistitis eta pancreatitisa.
Metodoak
Tratamendua: Leptospirosis arina: Doxiciclina 100mg/12 or, Anpizilina 500-750 mgr/6or edo Amoxizilina 500mg/6or, aho bidez. Leptospirosi larria: penizilina G 1.5m/bb/6 or. edo ceftriaxona 1gr/24or/bb Alergikoetan eritromizina 500mg/6or/bb.
Emaitzak
Pronostikoa: Kasu gehienetan ondo eboluzionatzen dute, hilkortasuna %5-%20 kasu larrienetan.
Ondorioak
Prebentzioa: Animalien kontrola eta babes neurriak langileengan (Eskularruak, botak).