Konplikazio kronikoak 1. Motatako diabetikoengan
Egilea: Nerea Egaña Zunzunegi
Zumarragako Ospitalea - Endokrinologia Zerbitzua
Sarrera
SARRERA
1993. urtean argitaratutako DCCT (Diabetes Control and Complications Trial) ikerkuntzak 1. motatako diabetikoengan hemoglobina glikosilatuaren (HbA1c) jaitsierak (7,2% vs 9,1%) konplikazioen tasa %50-75era murrizten dela erakutsi zuen. Ordutik, diabetikoetan kontrol metaboliko zorrotza (HbA1c<7%) bilatzen da.
Metodoak
MATERIALA ETA METODOAK
Zumarragako ospitaleko Endokrinologiako kontsultan jarraitutako 50 gaixo aztertu dira. Denak 1. motatako Diabetes Mellitusa duten gaixoak dira. Intsulina “basal bolus” erara erabiltzen dute, hau da, epe luzeko intsulina egunean behin edo bitan jarriz eta jatorduen aurretik intsulina azkarrarekin jokatuz. Odol hodi txikien (erretinopatia, nefropatia eta neuropatia) eta odol hodi handietako eritasuna duten aztertu da.
Emaitzak
EMAITZAK
Aztertutako gaixoetatik 19 (%38) emakumezkoak dira eta 31 (%62) gizonezkoak. Bataz besteko adina 37 urtekoa da (14-67). Gaixoen % 32ak erretinaren afekzio graduren bat azaldu du, %20ak nefropatia eta ak neuropatia. Odol hodi handien eritasunaz, berriz, denbora gehien gaixo daudenak dira, hau da, gaixoen %6a. Batez besteko HbA1c %7.6koa izan da azken urtean (6-9.3%).
Ondorioak
ONDORIOAK
Diabetesaren eboluzio naturala odol hodietan alterazioak sortzea da, horregatik gaixotasunaz urte gehien daramatenek konplikazio gehiago izan ohi dute. Gaur egun, prozesu hau ekiditen saiatzen gara gluzemia maila ”normalaren” antzekoena mantenduz. Hala ere, helburu hau lortzea ez da erraza izaten kasu gehienetan.