Helburuak

Medikazioen desegokitasun-profila eta honen prebalentzia ezagutzea 2 motako diabetesa (DM2) eta Giltzurrun gutxiegitasuna (GG) duten pazienteen artean. Lehen Mailako arretako medikuei banakako gomendioak ematean oinarritzen den esku-hartzearen eragina aztertzea.

Metodoak

DISEINUA: Aurretik eta ondoren Esku-Hartze estudioa.
ESTUDIOAREN ESPARRUA: Lehen mailako arreta unitate bateko Medikuak.
SUBJEKTUAK: Historia klinikoan DM2 eta giltzurrun-iragazketa (GI) <60ml/min duten Pazienteak.

NEURKETAK ETA ESKU-HARTZEAK:
-Esku hartzeak: Elektronikoki DM2 eta GI <60ml/min zuten pazienteak identifikatu ziren eta baita ezarrita zuten medikazioan izan zitzaketen giltzurrunarekiko segurtasun arazoak (MGSA)ere. Banakako gomendioak eman zitzaizkien erasandako pazienteen medikuei (dosiaren doikuntza, medikazioaren aldaketa). Mediku bakoitzak balorazio klinikoa egin eta gomendioak bereganatu ala ez erabaki behar zuen.
-Neurketak: Identifikatu ziren desegokitasun potentziala duten medikazio eta dosien zenbatekoa eta portzentaia, eta beren deskribapena. Onartu ziren gomendioen portzentaia.

Emaitzak

MGSA-ak identifikatu ziren pazienteen zenbatekoa 80/153-koa da (%52.29). Guztira 144 preskripzio arazo potentzial, %23.61 medikazio desegokiagatik, %74.31 dosi desegokiagatik eta %2.08 Whammy egoeragatik.

114 aldaketa gomendio egin ziren: %65.7 dosi jaitsiera, %30 medikazioa aldaketa, %4 medikazio kentze, Horietako gomendio talde bakoitzak ondorengo betetze portzentaiak izan zituen hurrenez hurren: %50.6, %64.6, %60 . Egindako gomendio guztien %56 burutu ziren.

Ondorioak

DMI eta GI kasuetan MIDGSA Prebalentzia garrantzitsua da. Medikazioaren berrikuspenak arazo horiek identifikatzen laguntzen du. Farmazia-mediku talde lanean, familia-medikuei banan-banako gomendioak errazteak gomendio hauei atxikitzea sustatzen du.